Onvolledig alfabet

Annelie David

'nazomerend zit je op een laaghangende tak van een appelboom waar je onder het al verkleurde loofdak verscholen tot droom geworden wonden dichthoudt'

In haar derde bundel onderzoekt Annelie David in de vorm van prozagedichten vragen over identiteit, familiegeheimen, verlies van plek en taal. Gesitueerd in de intieme wereld van een tuin, van oudsher beschouwd als paradijselijk, ervaart de lezer door de sporen van een verloren taal iets over de gevolgen van gedwongen vertrek, de onvolledigheid van herinneringen en het verlangen naar het onbekende.